กรณีศึกษา คุณโมนิค มูนอฟ ตอนที่ 13

ทันทีที่กุลบุตรหนุ่มพบกับพระภิกษุรูปงามท่านนั้น ตัวเขาก็ลืมคำถามและความตั้งใจที่จะออกจากป่าแห่งนั้นไปเลย สิ่งที่กุลบุตรหนุ่มถามกับพระภิกษุในตอนนั้นคือเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตว่า คนเราเกิดมาทำไม ตายแล้วไปไหน อะไรเป็นต้นเหตุที่ทำให้คนเราแตกต่างกัน

ต้องรักษาใจ

“ใจ” มีธรรมชาติที่อ่อนไหว ปรวนแปรและล่องลอยไปในทุกๆ ที่ได้ง่ายแสนง่าย แม้แต่ช่วงเวลาเพียงเล็กน้อย

กรณีศึกษาคุณหมอปุ้ยตายแล้วไปไหน ตอนที่ 7

ภายหลังจากที่พระภิกษุหนุ่มรูปนี้ ตัดสินใจสึกออกมาแต่งงานกับเธอแล้ว ข่าวการสึกออกมาแต่งงานของพระภิกษุหนุ่มรูปนี้ ก็ได้เซ็งแซ่แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว

กรณีศึกษาคุณหมอปุ้ยตายแล้วไปไหน ตอนที่ 6

ฝ่ายพระภิกษุหนุ่มรูปนั้นในพุทธันดรที่ผ่านมา ที่สึกออกมานั้นก็คือ ตัวลูกในภพชาติปัจจุบันนี้ หรือพระพ่อของลูกชายทั้ง 2 คนในภพชาติปัจจุบันนั่นเอง

กรณีศึกษาคุณหมอปุ้ยตายแล้วไปไหน ตอนที่ 5

วันหนึ่งพระภิกษุหนุ่มรูปนี้ได้เกิดอาการอาพาธอย่างกะทันหัน เมื่อเธอทราบข่าวจึงได้ขอเป็นเจ้าภาพในการดูแลรักษาพยาบาลพระภิกษุหนุ่มรูปนี้ และคอยดูแลอาการของท่านอย่างใกล้ชิด

มุทุลักขณชาดก-ชาดกว่าด้วยกามกิเลสคือต้นเหตุแห่งความเศร้าหมอง

สมัยพุทธกาลผ่านมาพระเชตะวันมหาวิหารของพระบรมศาสดาร่มเย็นเป็นที่พึ่งพาของเวไนยสัตว์อย่างทั่วถึง ดุจแสงจันทร์วันเพ็ญอันสว่างนวลทั่วปริมณฑล แต่จันทร์กระจ่างฟ้าก็หาทำความรื่นรมย์ได้ทั่วทุกคนไม่ ยังมีภิกษุหนุ่มชาวสาวัตถีรูปหนึ่งกำลังกลัดกลุ้มอยู่กับความทุกข์ภายใต้แสงจันทร์นวลทุกราตรี

ตักกบัณฑิตชาดก-ชาดกว่าด้วยการข้องแวะกับกิเลสคือบ่อเกิดแห่งทุกข์

พระชาติหนึ่งของพระพุทธองค์บังเกิดขึ้นในที่พักสงฆ์ พระอารามเชตวัน กรุงสาวัตถี ภิกษุหนุ่มรูปหนึ่งเมื่อออกบิณฑบาตได้พบกับสตรีผู้เลอโฉมเข้าในเช้าวันหนึ่งเนื่องจากภิกษุรูปนี้ยังมีพรรษาในเพศบรรพชิตไม่มากนักทำให้ไม่สามารถละกิเลสได้โดยเกิดความต้องจิตพิศมัยในความงามของสตรีนางนั้น

มงคลที่ ๓๓ เห็นอริยสัจ - พระปิณโฑลภารทวาชเถระ ตอนที่ ๔

พระเถระอธิบายให้ฟังว่า "ขอถวายพระพรมหาบพิตร พระบรมศาสดาตรัสสอนไว้ว่า...มาเถิดภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงตั้งจิตว่า ผู้นี้เป็นมารดา ในหญิงผู้ที่พอเป็นมารดาได้ ส่วนหญิงผู้ที่พอเป็นพี่สาว น้องสาวและลูกสาว พวกเธอจงคิดว่าเป็นพี่สาว เป็นน้องสาวและเป็นลูกสาว...ด้วยวิธีการอย่างนี้แหละ จึงเป็นเหตุให้พระภิกษุหนุ่มทั้งหลาย ประพฤติพรหมจรรย์อันบริสุทธิ์บริบูรณ์อยู่ได้จนตลอดชีวิต"

สังวรมหาราชชาดก ชาดกว่าด้วยพระราชาผู้มีศีลาจารวัตรที่ดีงาม

พระโอรสสังวรกุมารเป็นพระโอรสองค์ที่ ๑๐๐ แห่งพระราชาเมืองพาราณสี ซึ่งเป็นผู้ที่เคารพรักใคร่ ของเหล่าปวงประชา เหตุเพราะพระองค์เป็นผู้ที่มีศีลาจารวัตรงดงาม เป็นผู้ไม่ความริษยา เคารพนบนอบในผู้มีคุณ มีความยินดีในธรรม ทำให้พระองค์เป็นผู้ที่ถูกเลือกให้ครองราชสมบัติแทนพระราชบิดาของตน

เนรุชาดก ชาดกว่าด้วยอานุภาพของเนรุบรรพต

หงส์สองพี่น้องได้บินท่องเที่ยวผ่านไปทางภูเขาเนรุบรรณพต ซึ่งเนรุบรรพตแห่งนี้เป็นภูเขาวิเศษสัตว์ใด ๆ ก็ตามเมื่อเข้ามาอยู่ที่นี่จะมีสีสันสวยงาม ดั่งทองทุกตัว “ น้องเอ๋ย สัตว์สกุลใดจิตและพฤติกรรมก็ย่อมเป็นไปตามสัญชาติญาณ ตนไม่อาจเปลี่ยนสีได้อย่างภายนอกหรอก ” หงส์ผู้พี่ได้กล่าวกับน้องของตน